BACK: Do głównej strony ćwiczeń                                                                                                            BACK: Do strony zadań

 

Technika zadań odręcznych

 

To jest strona poświęcona podstawowym informacjom o technice robienia zadań. Wyrobienie tej techniki nie jest naszym zasadniczym celem, ale jest bardzo ważnym środkiem. Będziemy tego potrzebować żeby móc ćwiczyć teorię. Piszę tu parę uwag, jeśli ktoś uznaje je za oczywiste lub bezsensowne to zawsze może nie czytać J.

 

Szanowni Państwo! Męczę Państwa zadaniami bo to najlepszy sposób żeby sprawdzić czy rozumieją Państwo teorię i potrafią ją zastosować. Często zadawane jest pytanie Czy nie wystarczy że wiem o co chodzi? Po co jeszcze robić zadania! Albo: co z tego że wynik jest źle, przecież najważniejsze to wiedzieć, o co chodzi! Według mnie z tym jest tak: po pierwsze prawdziwy wynik jest jednak ważny w życiu i miło potrafić go uzyskać. Jak Państwu szef w pracy coś zleci to chce mieć prawdziwy wynik i nie obchodzi go, że Państwo wiedzą jak to zrobić tylko gdzieś był drobny błąd. Więc warto umieć uzyskiwać prawdziwy wynik. Do tego jest jeszcze jedna sprawa: może się Państwu WYDAWAĆ, że Państwo wiedzą jak zrobić, a naprawdę mogą Państwo być w błędzie; kiedy wynik jest dobry to jest też duża szansa że dobrze Państwo rozumieją. Więc proszę nad tym pracować. Przy tym na egzaminie można stracić sporo punktów kiedy się nie ma wprawy w rozwiązywaniu zadań i obliczeniach, i rozumienie teorii nic tu nie pomoże.

Rozwiązywanie zadań trzeba wyćwiczyć – ale ta umiejętność się przydaje – wtedy umie się sprawnie zorganizować obliczenia – to jest ważne nawet przy układaniu kodu komputerowego. Poza tym nacisk na prawdziwy wynik sprawia, że wykształcają sobie Państwo mechanizm kontrolowania i sprawdzania toku własnego rozumowania, a to jest bardzo cenne.

Jest jeszcze jedna kwestia: na zajęciach nie zdążymy przećwiczyć wszystkich zadań – nie mamy tyle czasu; mamy laboratoria,  materiał teoretyczny; poza tym naprawdę ćwiczy ktoś przy tablicy – a wiele osób tylko się przygląda bo akurat nie mają siły, i zdarza się. Ale te umiejętności będą potrzebne i muszą je Państwo sami we własnym zakresie wytrenować. Im wcześniej tym lepiej, uciec od tego się nie da. Zamieszczam dla Państwa wygody materiały mające w tym pomóc. Tyle mogę zrobić JJJ

 

Poniżej poruszę parę konkretnych spraw które wynikają z mojego doświadczenia (także sprawdzania Państwa prac) i może Państwu pomogą.

 

Proszę się bez sensu nie spieszyć, nawet jeśli jest mało czasu. Bardzo dużo razy już widziałem jak ktoś na sprawdzianie klnąc przekreśla całe strony. Lepiej jest robić wolniej ale od razu dobrze, nie chodzi o to, żeby liczyć byle jak. Więc proszę liczyć, ale i patrzyć, czy wszystko się zgadza. Pochodną można przeliczyć nawet 2-3 razy jeśli na niej opiera się dalsze zadanie; podobnie warto dłużej popatrzyć na równanie regresji, bo jak się źle weźmie X i y to obliczenia są do niczego. Warto wyćwiczyć sobie spokój i koncentrację; od czasu do czasu się zatrzymać i popatrzyć na obliczenia już zrobione; np. spojrzeć, czy y^ jest sensowne, bo jak się raz pomyli, to dalsze liczenie jest bez sensu – równie dobrze można by zmyślić byle jakie liczby. I podkreślam: to ważne mieć mechanizm kontroli, sprawdzania, czy wszystko dobrze idzie – to ważne jak będą Państwo coś robić w życiu w pracy – zwłaszcza, jak coś trzeba będzie zrobić szybko. Wyrobienie nawyku sprawdzania czy wszystko jest dobrze bardzo się Państwu opłaci.

 

Proszę sobie upraszczać obliczenia: –i nie wyliczać nic niepotrzebnie.

Jeżeli odwracają Państwo X’X to jest ona symetryczna – nad przekątną to samo co pod nią, więc wystarczy policzyć raz. Jeżeli mnożą Państwo macierz przez stałą (s2) to proszę zostawić to sobie na koniec, kiedy będzie najmniej elementów do pomnożenia (przy liczeniu c’X’X-1c razy s2). Podobnie jak się liczy estymator MNK to bez sensu jest mieć (X’X)-1 i mnożyć to przez X’; lepiej jest przeliczyć osobno X’y i dopiero potem pomnożyć.

 

OBSŁUGA KALKULATORA:

Proszę się nauczyć obsługiwać swój kalkulator – w szczególności korzystać w nim z pamięci, dodawania w pamięci. Droższe modele pozwalają na wpisywanie całych wzorów i tak jest bardzo szybko, jednak wystarczy model najtańszy – byleby miał logartytm, funkcję exp (e do^ x) oraz funkcję x^y (podnoszenia do dowolnej potęgi). Przykładowo uzyskanie ocen MNK to PODSTAWA w zadaniu z regresji. Trzeba to robić bardzo szybko. Muszą Państwo szybko i bezbłędnie robić macierz X i wektor y, korzystając z symetrii X’X liczyć jak najmniej. W kalkulatorze mają Państwo pamięć. Przy mnożeniu macierzy proszę robić tak:

1.czyścimy pamięć (zwykle MC)

2.robimy iloczyn dwóch elementów: z wiersza jednej i kolumny drugiej macierzy..

3.naciskamy M+ „czyli dodaj do pamięci”

4.na końcu wiersza MR „czytamy pamięć”, piszemy na kartce i naciskamy MC (krok 1)

Czyli: jeśli w regresji jest zmienna objaśniająca ln vt, a w tabelce jest m.in. vt = 2.2 , to w macierzy X piszą Państwo „ln 2.2” zamiast 0,788; ponadto w kroku 2 powyżej wpisują Państwo w iloczynie ln 2.2 * cośtam i do pamięci: wtedy logarytm jest z pełną dokładnością; z pełną dokładnością jest też suma (bo dodawanie jest w pamięci); trzeba tylko rezultat z pamięci MR przepisać z np. trzema – czterema miejscami po przecinku. Podobnie na dokładność trzeba uważać przy funkcji potęgowej – wykładnik wpisać z odpowiednią precyzją. Tak jest najszybciej i najlepsza jest dokładność.

 

BACK: Do głównej strony ćwiczeń                                                                                                            BACK: Do strony zadań